De International Garden Photographer of the Year fotowedstrijd heeft ieder jaar ook een aantal speciale categorieën, waaronder de ‘Square Crop’. In deze categorie behaalde ik een tweede plek met een alledaags onderwerp, namelijk paardenbloempluisjes. Het verhaal achter de foto.
De onderscheiden foto.
Niet ver van mijn woonplaats Neer zijn nog enkele echt bloemrijke graslanden te vinden. Het vroege voorjaar begint voorzichtig met wat pinksterbloemen. Onder een vriendelijke lentezonnetje levert dat meteen oranjetipjes op. Een aantal weken later begint het echte spektakel: scherpe boterbloemen kleuren de graslanden geheel geel, een waanzinnig gezicht. In die periode bezoek ik het gebied dan ook regelmatig. Op onderstaande foto zie je dat de boterbloemen pas net beginnen, maar dat de paardenbloemen juist al wel klaar zijn. Overal prikken vrolijke pluizenbolletjes door het groen. Ik maak er in mijn landschapsfoto’s dankbaar gebruik van.
Prachtige bloemrijke graslanden, met paardenbloempluizenbollen.
Het is mistig en daarmee zijn alle paardenbloempluisjes voorzien van ontelbare druppeltjes. Het is prachtig en onweerstaanbaar, dus verruil ik mijn groothoek in voor de macrolens. En dan niet voor puntgave exemplaren, maar juist voor gehavende bolletjes. Het waren de bijzondere doorkijkjes die mijn aandacht trokken. Een eerste exemplaar was toch net wat te rommelig, maar bij dit exemplaar vielen alle puzzelstukjes meteen op de goede plek. Een aardig doorkijkje naar het hart van de bloem en een net onregelmatige ‘beschadiging’ waardoor de foto niet te statisch wordt. Normaal moet je bloemen niet recht naar beneden fotograferen, want dan krijg je er een onrustige achtergrond bij. Hier had ik geen keuze.
Intiem doorkijkje.
Om het probleem van de onrustige achtergrond te omzeilen startte ik met een erg close portret. Hoewel niet gek, had ik er toch twee bezwaren bij:
- In de hoekjes vallen paardenbloempluisjes in de scherptediepte, die daardoor te veel detail gaan bevatten.
- De pracht van de bedauwde pluisjes worden niet benut.
Ik moest dus meer afstand nemen om daarmee de gehele bloem te tonen. Ik wilde echter het hard van de bloem en de pluisjes beiden scherp hebben. Focusstacking is dan de enige oplosing. Je maakt dan steeds dezelfde foto, waarbij je de scherpstelling steeds iets verlegt. In de nabewerking voeg je alle foto’s samen tot één volledig scherp beeld. Een eerste reeks maak ik op f/10, maar veiligheidshalve maak ik nog een tweede reeks op f/16. Bij f/16 bleek ik maar 3 foto’s nodig te hebben. Op dat moment breekt er een waterig zonnetje door, waardoor een behoorlijk contrast ontstaan. Meestal onwenselijk, nu een handige hulp. Het contrast zorgt er namelijk voor dat de achtergrond veel minder dominant wordt.
Een van de originele beelden. Door het contrast wordt de achtergrond al aardig weggedrukt.
De nabewerking is daarna eenvoudig. Alhoewel. Photoshop vind het stacken nog niet zo gemakkelijk en dus moet er veel handmatig ingegrepen worden. Ik besluit de foto om te zetten naar zwart-wit om de aandacht maximaal op de vorm te richten. Daarmee verdwijnt ook de subtiele groene tint van de achtergrond. Met doordrukken maak ik de grassprietjes nog wat donkerder, zodat alle aandacht alleen nog naar de pluizenbol gaat. Een vierkante uitsnede benadrukt de ronde vorm, aangezien er verder geen overheersende richting aanwezig is.
Het eindbeeld.
Het laat -in mijn optiek- zien dat je voor spannende foto’s helemaal geen exotisch onderwerpen nodig hebt. Evenmin zijn perfect gave onderwerpen nodig. Laat je daarom verrassen door al het moois dat dus werkelijk overal te vinden is.
Goed concept bedacht, daarna het concept/idee goed aangepast in het veld, en vervolgens goed uitgevoerd en goed nabewerkt. Resultaat: een prachtig grafisch beeld! Klasse!
Bedankt Job!
Bob Ik wil je bedanken voor de inspiratie, ik heb genoten van je foto’s.
Het heeft het grijze van de afgelopen dagen helemaal doorbroken.
Wat ben ik blij met al die fotografen die zo enthousiast praten over hun passie.
Die zoveel met ons willen delen daarvoor echt dank je hebt geen idee wat dit voor mij betekent.
Vorige week voor het eerst ’n Webinar gevolgd en het is wel leuk dat iedereen denkt dat ik jonger ben.
Voor de tweede heb ik me ook ingeschreven want ik wil dit jaar gewoon mooie foto’s maken.
Alleen ben ik er nog niet uit of ik jouw cursus landschapsfotografie ga volgen of over vogels.
Ik zal mij voorstellen ik ben Erica Evelina 71 lentes jong en rolstoel gebonden en sinds kort serieus geïnteresseerd in fotografie.
Ik heb ’n hele fijne camera Nixon 7500 en ’n macro lens, de 70/300 telelens en de groothoeklens.
Ik heb genoten van je foto’s en de bijbehorende tekst.
Met vriendelijke groeten, Erica
Bedankt Erica,
wat heerlijk dat je zo enthousiast aan het fotograferen bent. Ik hoop dat ik dat tegen die tijd ook nog mag doen. Heel veel plezier met al het moois dat de natuur en de fotografie te bieden hebben!
Fotogroet,
Bob