Terugblik op midweekje Texel

Texel, dat eiland had ik nog niet bezocht. En dus trokken we in de meivakantie naar het andere einde van Nederland. We waren nog niet vertrokken of hoorden op de radio dat er grote problemen waren op de A2. Dat werd dus omrijden, helemaal via Breda. Onze ingebouwde marge verdween als sneeuw voor de zon, zeker omdat er wel meer knelpuntjes waren. Na Schiphol loste alle ellende ineens op en konden we doorrijden. De navigatie liet er geen misverstand over bestaan: het zou krap worden. Wonder boven wonder arriveerden we vijf minuten voor de afvaart in Den Helder. Hoewel kort, bezorgt de overtocht met de veerboot je direct het vakantiegevoel.

Eenmaal op Texel gaan we meteen op verkenning. Als je de route op een kaart zou intekenen, zou je denken dat we aardig verdwaald waren. Van links naar rechts en weer terug. Niet logisch, wel praktisch, want zo kregen we een goede indruk van het eiland. En heerlijk rustig, opvallend rustig (zolang je de hoofdweg van Texel mijdt). Geen probleem dus om de auto de berm in te rollen bij het zien van alweer een veld of plas vol leuke vogeltjes.

Nog geen half uur op Texel en dan meteen een parende kluut!

Zo stuiten we op duizenden kluten, meeuwen, ganzen en sterns. Allemaal zijn ze met hetzelfde bezig: voortplanting. Sommige ganzenouders worden zelfs al gevolgd door hun vrolijke pluizenballen. De dag verloopt verder grijs, een verbetering lijkt er niet in te zitten. Rustig sluiten we de dag af met een lekker etentje. Ineens breekt de lucht open en staat de hemel in vuur en vlam. De camera halen is er niet meer bij. Dan maar even met de smartphone.

Oeps. Dan maar even met de smartphone.

Over zon (en wolken) heb ik de overige dagen niets te klagen. Het is alles behalve lente. Voor iedere natuurfotograaf is het slechte weer echter een feestje, al zullen de overige vakantiegangers daar vrees ik wel anders over denken. Regen, hagel en zelfs een vlok natte sneeuw, maar altijd weer een vrolijk zonnetje na de bui. Het levert onophoudelijk mooie wolkenluchten op. Het fotograferen kan dan ook de gehele dag doorgaan. Wanneer de wind dan ook nog eens flink aantrekt, spookt het op sommige momenten nog meer op de stranden. Ze liggen er weids en verlaten bij. Van vakantiedrukte is niets te merken. Uren dwaal ik over verlaten stranden en geniet van de ruige omstandigheden.

Langzaam wordt het licht, echter te veel wolken voor een echte zonsopkomst.

Zelfs de populaire plekken liggen er verlaten bij.

Niet alleen de wolken zijn boeiend, ook het woelige water verveelt nooit.

Maar ja, de aandacht ging toch steeds weer snel naar de wolkenluchten.

Een streepje licht, verder eindeloos veel hagelsteentjes…

Ineens drie forse kuikens op de weg. Blinde paniek, geen ouderdier te bekennen. We kijken het even aan, maar het blijft stil. Wanneer één van de arme diertjes in een sloot met veel te steile oevers belandt, grijpen we in. Alle drie verdwijnen ze veilig in de achterbak, op naar Ecomare. Twee dagen later zijn we terug. Wat een prachtig (en groot!) centrum. Van achter het raam zien we dat het prima gaat met Kwik, Kwek en Kwak. Net als met de zeehonden trouwens, want de meeste bassins zijn leeg, een goed teken.

Een bezoekje aan Ecomare mag deze week uiteraard niet ontbreken.

Het blijft echter vooral de week van de mooie luchten. Ik kan er hier wel tientallen plaatsen, maar dat doe ik even niet. Er moet iets te raden over blijven. Veel foto’s zijn namelijk voor een speciaal projectje gemaakt, maar daarover later meer. Vijf dagen zijn uiteraard veel te kort. Maar als de omstandigheden zo goed meewerken, kun je aardig productief zijn. Voorlopig kan ik nog even vooruit met het uitzoeken van alle foto’s. Later nog maar weer eens terug naar Texel, maar alleen bij slecht weer 😉

Zelfs een mooie zonsondergang kan niet verbloemen dat het weer zich niet van zijn beste kant laat zien.

Denk je aan Texel, dan denk je ook aan schapen (lammetjes).

Maar ja, ook deze lentebode toch echt steeds met dezelfde fraaie wolkenluchten.

Vooruit, een vogelfoto om mee af te sluiten: grote stern met lekker hapje. En zowaar eens niet met een donkergrijze achtergrond. Fijne lente iedereen!