Review Fujifilm X-T3

Vanaf de lancering van de Fujifilm GFX50S werk ik met volle tevredenheid met deze camera. De camera heeft twee ‘nadelen’, die overigens voor het overgrote deel van mijn fotografie totaal niet uitmaken:

• De GFX is groot. Idem voor de objectieven. Je hebt dus wel wat mee te sjouwen.
• Snelheid. Voor snel bewegende onderwerpen reageert de focus te traag. Maar goed, het is dan ook geen actiecamera …

Fujifilm heeft diverse compactere spiegelloze camera’s, zoals de X-Pro, XH en de XT. Ze verschillen allemaal iets in de looks en feels. Voor een exact vergelijk kijk je hier. De X-T3 vormt de jongste telg in de Fujifilmfamilie. Ik had ‘m een week in huis, samen met diverse bijpassende objectieven, maar daarover later meer.

Laten we de specificaties van de Fujifilm X-T3 eens nader bekijken.

• Resolutie: 26,1 megapixel
• Lichtgevoeligheid: 160-12.800 ISO
• Lcd-scherm: 3 inch met ruim 1 miljoen beeldpunten, touchscreen
• Aantal beelden per seconde: ongeveer 30 (RAW i.c.m. elektronische sluiter), 11 bij mechanische sluiter
• Film: 4K, 60 bps
• Aantal autofocuspunten: 425 (fasedetectie)
• Prijs € 1.499,-

Kleine broertje
De GFX en de X-T3 lijken sterk op elkaar. Je vindt er dezelfde (retro) instelwieltjes en diverse knoppen die je zelf een functie kunt toekennen. De ‘drive’ knop van de GFX ontbreekt op de X-T3. De functionaliteit (van o.a. film, bracketing en meervoudige belichting) is nu onder gebracht in een extra wieltje onder het wieltje waarmee je de ISO instelt. Eigenlijk werkt dat veel gemakkelijker. Deze oplossing mag daarmee van mij terugkomen op de opvolger van de GFX50S. Sterker nog, het wieltje heeft ook nog eens extra functionaliteit gekregen ten opzichte van mijn camera:

• Advanced filter: met deze optie voeg je creatieve filters toe aan een foto, zoals een miniatuureffect, high-key of soft focus. Alleen effectief in een jpg, omdat het een soort beeldbewerking betreft.
• Panorama: de naam zegt het al, je kunt met de camera panoramafoto’s maken op eenzelfde manier zoals je deze ook in veel smartphones aantreft.

Daarnaast ontbreekt de kleine LCD van de bovenzijde van de GFX. Die LCD toont o.a. de instellingen, de batterijstatus en het aantal opnamen dat je kunt maken, info die je natuurlijk ook door de zoeker ziet. In plaats daarvan vind je op de X-T3 een groot instelwiel waarmee je de belichtingscompensatie regelt. Voor veel GFX-gebruikers zal dat een verademing zijn, aangezien de belichtingscorrectie daar met een ietwat onhandig klein knopje geregeld moet worden.

De ‘focus mode selector’ (single focus, continu focus, manuele focus) is verplaatst naar de voorzijde, iets dat gelet op het formaat van de camera een logische keuze is, maar in de praktijk toch net even iets minder praktisch is.

Omdat de X-T3 verder zo ontzettend veel lijkt op mijn GFX50S ben ik er direct aan gewend en vind ik gemakkelijk mijn weg. Een veel gehoorde opmerking is dat de body eigenlijk wat te klein is om lekker vast gepakt te worden. Met mijn tamelijk lange vingers moet ik zeggen dat ik daar toch weinig hinder van ondervind. Mijn testexemplaar heeft geen batterygrip, waardoor er voor mijn pink geen plaats is. Met een extra grip is dat probleem opgelost. Zonder grip geeft je pink extra steun aan de onderzijde van de camera. Alleen de ‘focus stick’ (waarmee je het focuspunt verlegt of door de menu’s scrolt) zit wat laag waardoor je soms mis grijpt.

Beeldkwaliteit
Uiteindelijk draait een belangrijk deel toch om de beeldkwaliteit. Daarmee ben ik met de GFX50S natuurlijk enorm verwend, een betere camera is er op dat vlak niet. Zonder verwachtingen trek ik dan ook de Limburgse natuur in. Op een ronduit druilerige dag struin ik door een duister bos en maak onder andere een trapje van alle ISO-waarden. Met een relatief kleine sensor verwacht je ‘snel’ wat ruis, maar dat blijkt enorm mee te vallen. Sterker nog, tot 1.600 ISO speelt de ruis nauwelijks een rol van betekenis. Daarna verschijnt er meer ruis in beeld. Omdat de ruis beperkt blijft tot korrel en geen kleurfouten, zijn zelfs de beelden op de maximale ISO-waarde van 12.800 ISO prima bruikbaar. Schiet je naast RAW ook in jpg, dan weet de camera de ruis goed te onderdrukken. Wel verlies je daarbij logischerwijs wat aan detail.

Een mooi aspect van de Fujifilmcamera’s is de aanwezigheid van oude filmsimulaties, vooral geroemd vanwege de fraaie kleurweergaven. Voor landschappen levert ‘Velvia’ mooie verzadigde tinten. Een ander voorbeeld is ‘Acros’, ofwel een omzetting naar zwart-wit. Dit is geheel wat anders dan de bekende grijze muis van het fotograferen in grijswaarden. Acros levert een rijke gradatie van zwart tot wit met een indrukwekkende scherpte. Geen fan van het ‘harde’ zwart-wit, dan kun je daar nog een subtiele kleurzweem aan toevoegen. En ja, wie ook de analoge korrel wil, kan deze nog toevoegen!

Focussnelheid
Het grote verschil met de GFX50S is de focussnelheid. Hierbij dient te worden opgemerkt dat het niet alleen maar richten en schieten is. Je kunt de camera op verschillende manieren instellen. Allereerst of je gebruik wil maken van een enkel scherpstelpunt, meerdere punten, een zone of het volledige beeld (automatische selectie van het autofocuspunt). Vervolgens moet (!) je kiezen voor een volgoptie (focus-tracking option). De camera beschikt over 5 opties voor veel voorkomende situaties. Het verschil zit ‘m in de gevoeligheid, de snelheid en de zone waarin je je onderwerp verwacht. Werk je veel met een bepaald onderwerp, dan kun je ook je favoriete preset maken. Alsof dat niet genoeg is, kun je ook nog werken met gezichts- en oogdetectie. Verschijnt er een gezicht in beeld, dan zal de camera daar direct op scherpstellen. In de meeste gevallen werkt dit super. Helaas kun je niet kiezen voor oogdetectie alleen. Andersom kan wel: alleen gezichtsdetectie. Gezichten of ogen van dieren worden vaker niet herkend dan wel. Zeker qua ogen valt hierin dus zeker nog winst te behalen.

Wat is nu het gevolg van al deze mogelijkheden? Het is fijn keuze te hebben, maar het is lastig om de ultieme combinatie te selecteren. Bij veel andere merken vormt de basisinstelling een prima vertrekpunt, maar ik merk dat je toch beter één van de andere opties uit kunt proberen. Bij een autorace weet je wat je kunt verwachten, iets dat in de natuur of bij een sportwedstrijd uiteraard een stuk lastiger is. Beste advies is gewoon uitproberen wat voor jou het beste werkt.

Tijdens mijn testperiode werkten de weergoden niet lekker mee. Het was steeds donker en grijs, kortom lastige omstandigheden voor de camera. Vechtende edelherten verschenen allemaal scherp op de foto, iets dat niet altijd gold voor bijvoorbeeld rondzwemmende eenden. Of dit aan de focussnelheid (verkeerde tracking option?) ligt of de te snelle bewegingen i.c.m. een net te lange sluitertijd (bewegingsonscherpte) is lastig aan te geven. De tijd en de omstandigheden waren er ook niet naar alle tracking options uit te proberen.

Bijzondere of leuke extra’s
Fujifilm probeert het de fotograaf zo gemakkelijk en aangenaam mogelijk te maken. Een paar mooie features springen daarbij in het oog:

• Night Vision: ieder licht is te veel wanneer je ogen eenmaal gewend zijn aan het duister. Met deze nachtstand verschijnt de tekst van het menu in het rood. Slim!
• Pre-shot: Net wanneer je op de ontspanknop wilt drukken, gaat je onderwerp er vandoor. Herkenbaar? Met deze functie behoort deze ergernis tot het verleden. Zodra je de ontspanknop half indrukt, start de X-T3 met het vastleggen van beelden. Wanneer je dan uiteindelijk afdrukt, worden alleen de foto’s van net ervoor opgeslagen. Zo mis je helemaal niks meer. De optie werkt overigens alleen i.c.m. de elektronische sluiter.
• En uiteraard de eerder genoemde filmsimulaties en creatieve filters.

Conclusie
De camera is klein, maar onder dat uiterlijk gaat een ware krachtpatser schuil. Ik ben werkelijk aangenaam verrast! En met mij vele anderen. Zo meldt de beste reviewsite Dpreview dat deze Fujifilm by far de beste APS-C camera is. Dat wil toch wat zeggen. Fujifilm laat zich niet gek maken door de concurrentie en kiest gewoon lekker zijn eigen koers, maar maakt ondertussen de ene na de andere verrassende topcamera. De X-T3 kan ik je dan ook zeker aanraden, of je nu gaat voor beeldkwaliteit, een compacter en daarmee lichter systeem of de snelheid. Full-frame kwaliteit voor in je binnenzak! Niet zo verwonderlijk dat ik deze camera dan inmiddels ook in huis heb!

Pluspunten:

• Zeer complete camera.
• Uitmuntende beeldkwaliteit.
• Talloze mogelijkheden om de bediening te customizen.
• Compact en daarmee licht.
• Aantrekkelijke reeks aan hoogwaardige objectieven en accessoires beschikbaar.

Minpunten:

• Creatieve filters, maar ook dubbelopnamen resulteren alleen in jpg. RAW zou wenselijk zijn.
• Geen beeldstabilisator in de body zelf.
• Enkele knopjes mogen van mij op een andere plek (focus selector en focus stick), al snap ik ook wel dat zoiets niet meevalt binnen een dergelijk compact ontwerp.

Download hier de set RAW-beelden om zelf de beeldkwaliteit te beoordelen. Benieuwd wat anderen van deze camera vinden, kijk dan ook eens op Frank Wandelt.

Ja, ik ben ambassadeur van Fujifilm. Desondanks heb ik geprobeerd een zo objectief mogelijke review te schrijven. Geïnteresseerd in de Fujifilm X-T3, maar wil je ‘m zelf toch eens eerst in de hand houden. Ga dan eens langs bij Cameratools. Ze helpen je graag verder.