In Nederland wil het niet echt winteren, dus dan ga ik maar op zoek naar de winter elders. Gelukkig hoef ik daarvoor niet echt ver van huis: de Hoge Venen in België. Tot aan de afrit van de snelweg blijft de sneeuw zeer beperkt, maar eenmaal in Eupen kleurt de wereld wit. Met iedere meter heuvelop wordt de sneeuwlaag dikker en dikker en daalt de temperatuur tot diepvrieswaarden. Eenmaal boven ligt er een decimeters dikke laag sneeuw. Uiteraard ben ik ruim voor zonsopkomst aanwezig. Het is bitterkoud; gelukkig waait het nauwelijks. Boven Baraque Michel fonkelen de sterren aan de hemel. Opvallend hoeveel lichtvervuiling zelfs in dit uitgestrekte gebied weet door te dringen.
In het duister loop ik de enorme hoogveenvlakte op. De vlonderpaden steken nog net boven de sneeuw uit. Het duurt niet lang voordat de ochtend zich aandient en de hemel intens blauw begint te kleuren.
Ik ben hier voor een paar dingen. Allereerst natuurlijk de zonsopkomst boven de uitgestrekte vlakte en daarnaast het samenspel met de spaarzaam aanwezige bomen. Ondanks de vele zonneschijn, zit er aan de schaduwzijde van de bomen nog een fraai laagje sneeuw.
De sneeuwlaag op de grond trekt in het ochtendlicht direct de aandacht. De hele bodem is bedekt met sneeuwvlokken / ijskristallen, werkelijk een prachtig gezicht. Ze fonkelen als sterren aan de hemel. In het ochtendlicht kleuren ze langzaam van blauw, via zacht roze en oranje naar wit.
Het is heerlijk rustig, iets dat enkele uren later wel anders blijkt te zijn wanneer de parkeerplaats zich vult tot het laatste plekje. Helaas is het geheel wolkenloos. Liever zie ik een dreigende sfeer. De zon biedt echter ook volop kansen. Zo geeft het kleinste beetje reliëf een spannend spel tussen licht en schaduw. Met een korte telelens is het zoeken naar grafische details in de witte wereld.
Een ander doel deze dag is stromend water. In verschillende beekjes zoek ik naar ijzige details, het liefst in combinatie met het wilde water. Het blijft bijzonder dat zich in dergelijke beweeglijke omgevingen een flinke laag ijs kan afzetten.
De dag eindigt in een sparrenbos. Het lijnenspel van de stammen vind ik altijd een boeiend onderwerp. Wanneer de zon dan ook nog eens achterin het bos schijnt, is het sfeertje compleet. Ik mis hierdoor een prachtig gekleurde wolkenlucht. Gelukkig weet je dat van te voren niet en is het gewoon genieten van het gouden licht in het bos.
Prachtige beelden, Bob! Je moet gewoon wat vaker naar de Hoge Venen trekken!
Dank je wel! Het is een prachtig gebied.
verstilde beelden die verwondering oproepen door deze winterschoonheid.dank voor de bijzonder mooie foto’s en sfeervolle tekst. Werkelijk inspirerend.
Dank je wel Hanneke!
Prachtig Bob ! 🙂
Dank je wel!
Leuke foto’s Bob 👍
Bedankt!
prachtig in beeld gebracht ! Het is ook een sprookjesachtig gebied als er sneeuw ligt.
de ijskristallen aan de bomen en de staalblauwe lucht – het is gewoon subliem
Het is er echt genieten. Bedankt!
Bijzonder mooie foto’s en leuk verhaal erbij, dit smaakt naar meer.
Helaas is alle sneeuw voorlopig alweer verdwenen.
Dank je wel.
oh, prachtige foto’s
Dank je wel.
Wat ben jij een bofkont dat je zo vroeg je bed uit kunt komen om die fantastische belse luchten vast te leggen.
Vooral de eerste foto van die kapel(?) sprak mij aan, en dan natuurlijk dat bos.
Moet je eens op een zondagmorgen naar Eupen of Malmedy gaan als de hoogmis bijna begint, voor straatfotografie een heel mooi moment.
Niet vergeten om dan ook even naar de plaatselijke bakker te gaan, wel aanschuiven meestal, enfin je zult het wel weten.
Bedankt Alje. Een bakker is altijd een goed idee 😉
zulke beelden bewijzen voor mij dat fotografie ook kunst is.
Bedankt Marc.
Ben onder de indruk van de wijze waarop jij de winter, in dit geval, zo mooi in beeld hebt gebracht…een genot om naar te kijken en daarnaast een ware inspiratiebron!
Groet,
Hans
De veel te korte winter… Bedankt voor je mooie woorden!
Prachtige beelden!