Als fotograaf heb je je favoriete plekjes en onderwerpen. Misschien nog wel belangrijker in de dagelijkse afweging is het weer. De combinatie van deze factoren bepaalt in grote mate of ik besluit wel of niet naar buiten te gaan. Van de ene kant is dat logisch en voelt het ook goed; ik word immers in de gelegenheid gesteld de foto’s te maken die ik op dat moment voor ogen heb. Tegelijkertijd sluit je je ogen voor de andere kansen die altijd aanwezig zijn. Daarom stuurt mijn vrouw me iedere maand op pad met een opdracht. Dat bestaat dan vooral uit een gebied waar ik niet snel heen zal gaan, of in ieder geval niet in die periode van het jaar of bij die weersomstandigheden. Om het nog wat spannender te maken krijg ik ook maar beperkt de tijd. Dit zorgt in ieder geval voor anders kijken, andere keuzes en uiteindelijk ook andere foto’s.
De eerste opdracht is een opwarmertje, namelijk de eigen tuin. Alhoewel, zonder de uitbundige bloemenpracht… Mijn dochter doet ook mee. In slechts een half uur moeten we onze foto’s maken. Door deze beperkte tijd besluit ik te kiezen voor één objectief, de 100-400mm op mijn Fujifilm X-T3.
Het is al laat in de middag, waarbij de zon de tuin al bijna heeft verlaten. In de winter schijnt de zon sowieso maar beperkt in de achtertuin, omdat deze langdurig wordt geblokkeerd door bebouwing en een hoge coniferenhaag. Toch besluit ik de enkele minieme plekjes met zon als voornaamste onderwerp te nemen. Daarnaast word ik geprikkeld door ijs en wat rijp. Een deel ligt immers in de permanente schaduw, waardoor er niets gesmolten is, ook al ligt de temperatuur officieel boven nul. De rest van de tuin negeer ik.
Het resultaat zie je hieronder. Ik word er wel blij van. Slechts een half uur in mijn eigen kleurloze achtertuin, maar toch altijd genoeg te fotograferen. Hoewel mijn tuin een ruim bemeten oppervlakte heeft, heb ik mij letterlijk beperkt tot 10 m2. Even geen inspiratie? Verras je zelf met de schoonheid die je dus echt op een paar vierkante meter kunt aantreffen!
Gewoon een grasje in het laatste licht. De ‘lelijke’ coniferenhaag is zo ineens mijn beste vriend als donker decor.
Een veertje op het ijs in de vijver. Soms moet je een beetje geluk hebben.
Nog een keer ijs, nu in de aangrenzende vijver. Een stukje kroos ligt fraai tussen het lijnenspel van het flinterdunne ijs.
Aan de vijver staat een bankje, met daarop wat blad en een esdoornzaadje. Door de diepe schaduw baadt alles in het blauwe licht. Ik heb het bewust niet gecorrigeerd, omdat het mooi bij het ijzige sfeertje past.
In de tuin staan in de ‘bloemenakker’ zonnebloemen. Deze laten we gewoon staan. Door de vogels worden de zaden verspreid, waardoor deze eenzame zonnebloem opdook.
Een jaar geleden plantte ik op de erfgrens struiken voor een soort van wilde haag. De eerste rozenbottels zijn een feit.
Er zitten mooie beelden bij.
Gr. Ine Gorissen
Dank je Ine!
Gave platen Bob……en echt leuk dat je zo (met de opdrachtjes van jouw vrouw) bezig gaat….dit soort fotografie levert vaak mooie en verrassende beelden op…
Bovendien een prettig stuk om te lezen!!
Ik blijf het volgen!!
Dank je Ellie. Ben benieuwd waar ik heen gestuurd ga worden. Het zorgt inderdaad voor een andere blik op de wereld.
Echt hele mooie foto’s, ik zal ook de eigen tuin eens gaan onderzoeken.
Zeker doen!
Prachtig!
Dank je!
Mooie serie Bob Luijks, de tuin is werkelijk de moeite waard. Zowat al mijn foto’s zijn er gemaakt, met mist, regen vorst enz. Op elke vierkante meter is wel weer wat anders te beleven. Zelfs op een oude boomstam groeien paddenstoelen, maar een uitstapje elders verzuimd de blik ook wel weer.
Dank je, en leuk dat je zo actief bent in eigen tuin. Je hoeft niet ver weg, zolang je het maar kunt en wilt zien. Een tuin kan inspiratie genoeg bieden.
Een mooie serie foto’s Bob en wat leuk dat je dochter ook meedoet.
Wij proberen ook samen opdrachten te verzinnen het lukt niet altijd.
en maken ook veel foto’s van onze kleine tuin en zijn twee jaar bezig
om een mooie bloemenweide te maken.
De foto van een bankje met blad en een esdoornzaadje vind ik heel
mooi waarschijnlijk door het blauw, ook de foto van het gras is schitterend.
Groetjes, Erica
Dank je Erica. Mijn dochter heeft lang niet altijd interesse in fotografie, maar als ze dan een dag zin heeft, vindt ze het heerlijk. Mooi ook hoe onbevangen ze naar de wereld kijken!