Herfst in de Sächsische Schweiz

Voor de tweede keer dit jaar bezocht ik de Sächsische Schweiz, één van de meest indrukwekkende natuurgebieden van het Europese continent. Een verslag in beeld en tips!

Ai, het weerbericht
Was het op Rügen alles behalve mooi weer, ook de verwachting van deze reis zag er niet goed uit. Dat betekende zo nauwkeurig mogelijk plannen. De ene locatie leent zich immers beter voor bepaalde omstandigheden dan een andere. En natuurlijk heb je soms een flinke dosis geluk nodig. Zo ook op de dag van aankomst. De hele dag regende het, maar precies rond zonsondergang brak het voorzichtig open. Direct ben ik in de auto gesprongen en naar een mooi uitkijkpunt in de omgeving gereden. Een markante tafelberg leek in vuur en vlam te staan. Het slechte weer van voorgaande uren zorgde voor de benodigde dampwolken. Verwacht daarom altijd het onverwachte.

Tafelberg in vlammen.

Mist!
Met de tegenvallende weersverwachting (0 tot 3 uur zon voor de hele week) was mijn hoop op een mistige ochtend al min of meer bij het grofvuil gezet. Mist tovert dit toch al spectaculaire landschap om tot een mysterieuze sprookjeswereld dat alleen in fabeltjes lijkt te bestaan. Ik vertrouw nooit op één weerbericht en deed dat ook nu niet. De verschillen in de verwachtingen waren groot. Mijn eigen inschatting maakte een heldere ochtend niet onmogelijk. Wakker gemaakt door de wekker waren er sterren te zien. Nog in het donker begon ik aan de tocht naar een heuveltop om er zeker van te zijn bij het eerste ochtendlicht boven te staan. Eenmaal boven werd de inspanning beloond, wat een weergaloos uitzicht. Helaas was het richting de zonsopkomst zelf te bewolkt voor spectaculaire kleuren, maar het was wel helder genoeg voor mist op uitgebreide schaal. En die mist liet zich niet zomaar verjagen. Daardoor was er tijd genoeg om door te lopen naar een tweede heuveltop om ook daar onder dezelfde prachtige omstandigheden te fotograferen. Zon en wind deden inmiddels aardig hun best om een einde te maken aan de sprookjeswereld. Doorwerken was dus geboden. In mijn landschappen betekent dat vooral zoeken naar interessante onderwerpen in de voorgrond. Een fraaie den bood uitkomst.

Een mistige ochtend op zo’n plek, genieten!

Vier dagen later gebeurde het opnieuw. Wederom gaven de weerdiensten geen enkele hoop, maar mijn inschatting bleek wederom de juiste. Onder nog donkerdere omstandigheden zocht ik wederom een hoge heuveltop op om maximaal te genieten van het blauwe uurtje. Rond de zonsopkomst werd de mist erger en ging de sfeer er daardoor niet op vooruit, tijd om te verkassen. En ook nu lukte het een tweede locatie te bereiken. Op een prachtige plek brak ineens de zon door, genieten!

Niet vervelend dat de zon juist net op deze plek doorbreekt…

Kloven
Hoewel de Sächsische Schweiz vooral bekendheid geniet vanwege de enorme rotsmassieven met weidse panorama’s, zijn ook de kloven meer dan de moeite waard. Het gebied kenmerkt zich door een bizar schouwspel van erosie, waardoor losstaande rotszuilen afgewisseld worden door honderden meters diepe kloven. In vele daarvan valt nauwelijks zonlicht op de bodem. Het is een eldorado voor mossen en varens. Vele kleuren groen stralen je tegemoet, zeker op druilerige dagen. Dan zijn de mossen op hun mooist. Op deze momenten bezocht ik dan ook verschillende kloven. Het gebrek aan harde contrasten werkt op deze plekken in je voordeel. Ook de fraaie herfstkleuren leven op onder dergelijke omstandigheden. In de meeste kloven is geen water van betekenis te vinden. Waar dat wel aanwezig is, kom je ogen te kort. Per toeval ontdekte ik bij deze reis een nieuwe plek, gemakkelijk te bereiken en van een ongerepte schoonheid. Mooi meegenomen: de plek staat vrijwel nergens in de toeristische brochures, maar doet niet onder voor de commerciële uitgebuite broers en zussen. En zo geniet ik in alle rust van het woeste water, de donkere rotsen en oranjegele bodembedekkende herfstbladeren.

Schitterende plek en niemand te bekennen.

Silhouetten
De rotsformaties hebben de meest bizarre vormen. Op een mooie dag komen de het beste tot hun recht, zeker nu met alle herfstkleuren. En hoewel ik deze week mocht genieten van twee mistige zonsopkomsten, bleef de teller van het totaal aantal uur zon steken op ongeveer 6. Grijs weer lijkt alles behalve ideaal voor hoge rotsformaties. Gelukkig zorgt ook nu de erosie weer voor allerlei bijzondere details. Tel daar de mossen en korstmossen bij op en je hebt weer genoeg ingrediënten voor uren fotoplezier. Een andere leuke mogelijkheid ontstaat door de combinatie van de bijzondere vormen en de grauwe hemel. De meeste rotsen zijn tamelijk donker gekleurd, zeker wanneer het vochtig is. Ze steken krachtig af tegen het melkwitte hemelgewelf. Nog krachtiger wordt het in combinatie met een fijn detail, zoals een den of een varen. Hoewel overal aanwezig, vergt het toch goed kijken. Je hebt al je aandacht nodig voor de grond, vallen over een steen is immers niet zo’n wenselijk scenario. Daarmee vergeet je snel af toe eens recht omhoog te kijken.

Een grijze dag, rotsen en een detail zorgen samen voor een leuke zoektocht naar silhouetten.

Zeven dagen rondstruinen in de kleurrijkste week van het jaar. Het was weer genieten. Langzaam geeft het gebied zijn geheimen prijs. Tegelijkertijd blijft er genoeg te ontdekken over in de immense Sächsische Schweiz. Volgend jaar kom ik er weer terug, maar dan met een reis in samenwerking met Nordic Vision. Ik kan niet wachten om weer terug te komen. Het goede nieuws is dat je nog steeds mee kunt. Klik hier voor alle informatie.

De kleurrijkste week van het jaar uitgekozen…