In 2017 staat de reis naar Rügen met Nordic Vision op het programma. Hiervoor bezocht ik Rügen reeds diverse malen, maar nog niet in de periode van de reis zelf. De herfst is dé periode van de kraanvogels, een sublieme kers op de taart van deze reis. Tijd voor een extra verkenning.
Dag 1
De reis verloopt voorspoedig en ditmaal zonder drie dagen ziekenhuis. Zo’n 80 kilometer voor de laatste afslag begint het te regenen. Die regen zou nog wel even gaan aanhouden… Na de spullen op mijn verblijfslocatie te hebben achtergelaten is het tijd voor een rondje in de directe omgeving. Ik ben vooral ook benieuwd naar de herfstkleuren, aangezien het in Nederland niet wil vlotten (een dag eerder had ik een groene herfstworkshop). Dat blijkt wat tegen te vallen. Ook Rügen, dat minstens een week voorloopt op Nederland, is behoorlijk groen, al proberen struiken, kersen en ratelpopulieren wat kleur aan het geheel toe te voegen. Bij regenweer biedt het bos gelukkig altijd wel leuke aanleidingen. Het rondje eindigt bij de jachthaven, een feest vanwege de abstracte reflecties en de constant ruziënde meeuwen.
Dag 2
De regen valt onverminderd uit de hemel. Het grijze weer vind ik prima en zelfs mooier voor kustfoto’s dan zonnig weer, maar de regen maakt het gebruik van filters onmogelijk. Daarom bezoek ik eerst maar twee andere bossen, met enkele bijzonder gevormde bomen, een feestje voor iedere fotograaf. Toch moet ik verder. Een grote haven staat op het programma. De weergoden gooien alle remmen los. Met een oorverdovend gebulder spatten de woeste golven op de golfbrekers uiteen. Het is een waar schouwspel. De kliffen laat ik bij deze extreme omstandigheden maar even schieten. Gelukkig is er volop activiteit in de haven en is er altijd wel iets te fotograferen, van fraai verweerd beton tot viskratjes.
Vanwege het slechte weer – in de middag begint het weer harder te regenen – hou ik het vandaag verder voor gezien.
Dag 3
Bij het opstaan regent het nog altijd, ondanks het beloofde droge weer. Gelukkig stopt het snel, waardoor het beoogde programma eindelijk kan starten. Hoewel het nog steeds hard waait, breng ik vandaag wel een bezoek aan de kliffen. De harde wind zorgt voor problemen bij kleine zeedieren. Meeuwen maken daar handig gebruik van. Heldhaftig hangen zij vlak boven de golven of dobberen af en toe zelfs op zee, maar worden nooit verrast door een nieuwe golf. Pientere beestjes.
Uiteraard kom ik voor de kraanvogels. In de middag verplaats ik me richting de overnachtingsplek. Een keurig net ingerichte locatie biedt uitzicht op deze overnachtingsplek. Helaas laten de kraanvogels zich maar moeilijk zien. En dan ook nog op hele grote afstand. Tijd om een ander plannetje te smeden.
Dag 4
Vandaag moet het dan gaan gebeuren. De overnachtingsplek voor de kraanvogels is dan misschien niet zo moeilijk te vinden, het traceren van de 50.000 dieren op hun foerageerplek is dat des te meer. Het grootste deel vertrekt iedere dag richting het vaste land. Toch moeten de nodige duizenden dieren op Rügen achterblijven. Uiteindelijk lukt het een grote groep te vinden op een fraaie heuvel. Probleem is dat ze maïsakkers verkiezen. Laten die er nu net weinig zijn op dit grote eiland.
Tussendoor breng ik een bezoek aan het dorp waar het hotel van de reis staat. Hier ligt verreweg het mooiste steenstrand van Rügen, en dat op minder dan 5 minuten van het hotel. Het haventje is verlaten, maar de golfbrekers zijn ook hier weer onweerstaanbaar.
Aan het einde van de middag keer ik terug naar de overnachtingsplek, maar dan wel op een zorgvuldig uitgekozen eigen stekje. Helemaal alleen bewonder ik de kraanvogels nu wel van dichtbij, inclusief duizenden kieviten, ganzen en een zeearend die op korte afstand langskomt. Wanneer ik terugloop naar de auto vliegt er ook nog een rode wouw op en springen er twee reeën weg. Een topplekje dus.
Dag 5
Door een volle agenda is langer blijven er helaas niet bij. Ironisch genoeg zijn er juist nu sterren te zien. Gelukkig ben ik (te) vroeg wakker, dus snel gooi ik alle spullen in de auto en rij naar een onbekende plek voor een laatste ultieme poging. Een studie op de topografische kaart brengt me naar een stille uithoek waar ik uitzicht heb op de zonsopkomst en hopelijk weer kraanvogels. Het duurt niet lang voordat de eerste kraanvogels zich aan de horizon melden. Een uur lang gaat het zo door, grote groepen, kleine groepen, en dat allemaal tegen een prachtige ochtendhemel. Wat een weergaloos indrukwekkend einde!
Zelf mee naar deze fantastische plek? Klik hier voor alle informatie en aanmelden.
Leuke en uitnodigende samenvatting Bob. Desondanks het wispelturige weer toch het beste eruit gehaald met prachtige foto’s weer.
Het weer moet er ook niet te mooi zijn 😉