Om maar meteen met de deur in huis te vallen: WOW, wat een monster. Met mijn Fujifilm GFX50S beschik ik over een van de beste camera’s van dit moment, maar zelfs die verbleekt bij zijn nieuwe broertje. Hoewel broertje? De nieuwste Fujitelg is meteen de baas van het gezin.
Even terug naar de basis. Vandaag woonde ik de lancering van de Fujifilm GFX100 bij in Almere. Na een aantal korte presentaties kon je aansluiten bij een drietal fotografen en uiteindelijk ook je eigen geheugenkaartje in één van de aanwezige camera’s stoppen. Ik heb de GFX100 niet kunnen vergelijken met de GFX50S en moest het doen met een eerste indruk in een studioruimte. Zodra een reviewmodel beschikbaar is, ga ik dit monster zeker eens nader aan de tand voelen!
Drie GFX100’s, de gehele Europese voorraad bij elkaar …
4 wereldrecords
De lijst met specificaties is er eentje om je vingers bij af te likken. Met deze camera vestigt Fujifilm meteen vier records:
- Eerste spiegelloze systeemcamera met meer dan 100 megapixels, 102 om precies te zijn (foto van 11.648 x 8.736 pixels)
- Eerste middenformaat camera met (snelle) fasedetectie
- Eerste middenformaat camera met IBIS beeldstabilisatie
- Eerste middenformaat camera dat filmt op 4K/30P
Maarten van Noorden van Fujifilm Nederland presenteert de gloednieuwe Fujifilm GFX100.
Laten we eerst even in te zoomen op de resolutie, die met deze camera ineens verdubbelt. Om problemen met ruis en het dynamisch bereik te voorkomen, heeft Fujifilm een geheel eigen nieuwe sensor ontwikkeld met een zogenaamde ‘Back Side Illuminated Structure’. In een eenvoudige termen: de bedrading zit nu niet meer tussen de diodes, maar er achter. Dat betekent meer ruimte voor het licht.
De fasedetectie beslaat 100% van het beeld en bestaat uit 3,76 miljoen punten! Maak je geen zorgen, in de camera kun je er 425 selecteren. De autofocus reageert daardoor razendsnel, namelijk in 0,05 seconde (ter vergelijk, de GFX50S heeft hiervoor 0,3 seconde nodig). Op papier beschikt de GFX100 nu over een even snelle autofocus als de XT-3. Ook worden de beelden -ondanks de forse bestandstoename- nu 150% sneller verwerkt. Dat moet ook wel, want je maakt maar liefst ruim 5 beelden per seconde. Dat klinkt misschien niet enorm veel, maar met dergelijke bestandsgrootte is dit een enorme prestatie. Je hebt wel een snel geheugenkaartje nodig, anders is de camera sneller dan jij kunt verwerken …
Bij een dergelijke resolutie wordt het steeds lastiger om uit de hand te fotograferen. Iedere minieme beweging zie je immers meteen. Daarom heeft Fujifilm het ontwerp flink aangepast. Zo zitten de lensvatting, sluiter, sensor en beeldstabilisator (IBIS) nu stevig aan elkaar in één frame. De behuizing zit daar weer als een soort huls omheen. De behuizing, sluiter en ontspanknop beschikken over speciale ‘shock absorbers’. Daarbovenop doet IBIS zijn werk, tot wel 5,5 stops. Daarmee is dit de enige camera in een dergelijke resolutie die je nog prima uit de hand kunt gebruiken.
Alsof dat allemaal nog niet genoeg is, krijg je er ook nog een zoeker bij van maar liefst 5,75 megapixel met een 100% beelddekking. Je kunt tot 24x inzoomen op het beeld. Dat is niet alleen handig bij de controle van de scherpte van het gemaakte beeld, maar uiteraard ook wanneer je handmatig scherp stelt.
Uiterlijk
Meest opvallende verschil met de voorganger en andere Fujifilm modellen is het uiterlijk. Alle retrowieltjes en dergelijke zijn verdwenen, waardoor je nu een modern en strak uiterlijk over houdt. Aanvankelijk vond ik dat wat jammer, omdat je zo lekker intuïtief je camera kon bedienen. Toch heeft Fujifilm twee goede redenen om vaarwel te zeggen tegen de knopjes:
- Wieltjes zijn gevoelig voor verdraaiing waardoor je per ongeluk ineens op hele andere instellingen uit komt.
- Maar belangrijker nog: wieltjes betekent kiertjes en dus gevoelig voor zand en andere rommel.
Bovenaanzicht Fujifilm GFX100.
Wat wel gebleven is, is de functionaliteit. Iedere knop op de camera kun je een functie naar smaak meegeven. Dat geldt nu ook voor de schermpjes. Ja, de camera beschikt nu over drie schermen. Naast het grote kantelbare scherm op de achterkant zijn dat een schermpje bovenop (‘sub monitor’) en een schermpje onder het grote scherm op de achterzijde (‘rear sub monitor’). In beide kleine schermpjes plaats je zelf de info die je wilt zien. Met één druk op de knop switch je van info. Zelf vind ik de hergeboorte van de oude retroknoppen erg fijn, maar dan in digitale vorm. Daardoor verander je razendsnel van ISO of sluitertijd. De pijn van de verdwenen retroknopjes is meteen vergeten. Dit werkt nog sneller! In plaats van ISO/sluitertijd kun je hier bijvoorbeeld ook het histogram of allerlei andere camera-instellingen laten zien. Het idee erachter is dat je ‘ballast’ uit de elektronische zoeker nu elders kunt onderbrengen, waardoor je beter zicht hebt op het beeld.
Achterkant Fujifilm GFX200, 2 schermen, geen toeters en bellen.
Naast de schermpjes valt er nog iets op. De camera heeft geen losse batterygrip meer. Dat is nu geïntegreerd binnen de camera. Deze kun je daardoor ook probleemloos in verticale stand gebruiken, zeer praktisch! In de camera gaan dan ook twee accu’s, samen goed voor 800 foto’s. Aardige feature is de USB-C aansluiting, waarmee je de camera tussentijds kunt bijladen met een powerbank. Daardoor kun je een stuk langer doorgaan, hetgeen onder andere erg handig is bij het maken van filmopnamen. Je kunt overigens tot een uur aan één stuk filmen met deze camera (waren voorheen 30 minuten).
Kwaliteit en prestaties
Hier valt uiteraard nog maar beperkt iets van te zeggen, omdat ik de GFX100 niet naast de GFX50S gehouden heb. De testfoto van een steampunker toont waanzinnig veel details. Het RAW-bestand dat de GFX100 uit poept is maar liefst 200MB, een jpg ongeveer 50MB! Met een dergelijke resolutie zie je details die je nog nooit eerder zag.
Overzichtsfoto, het kader geeft de 100% crop aan.
100% crop van het beeld, wat een waanzinnig detail!
Dankzij de nieuwe sensor zijn het dynamisch bereik en de hoeveelheid ruis perfect gebleven. Zo is het geen enkel probleem om een foto in de nabewerking 4 stops op te lichten. Tot 1600 ISO speelt ruis geen rol van betekenis. Vanaf 3200 ISO ga je ruis zien, zonder meteen storend te zijn. Zelfs tot de hoogste ISO-waarde van 12.800 ISO leidt ruis niet tot hele grote problemen, omdat de ruis zich alleen manifesteert als korrel. Je verliest aan detail, maar niet aan kleur o.i.d.
Ruis, 100% crop.
Conclusie
Met de GFX100 zet Fujifilm de meest begerenswaardige camera van dit moment neer. Of zoals Neil Armstrong het 50 jaar geleden zei: “A small step for a man, but a giant leap for mankind.” Deze camera is niet een kleine upgrade van de GFX50S, maar een compleet nieuw ontworpen, bedoeld voor mensen die de hoogst mogelijke eisen stellen aan de beeldkwaliteit (en resolutie). Fujifilm maakt het onmogelijk mogelijk: een resolutie van 100 megapixels in een tamelijk compacte behuizing die je gewoon vanuit de hand kunt bedienen. De nieuwe standaard voor de concurrentie is gezet. Met een prijskaartje van € 10.999,- is deze camera beslist geen koopje. Een vergelijk is er eigenlijk niet, maar mocht je deze willen maken, dan betaal je elders minstens het tweevoudige … Ik kijk er naar uit deze camera eens voor een langere periode aan de tand te voelen!
Kijk voor meer reviews over deze camera op Frank Wandelt.
wow, wat een mogelijkheden om optimaal te verbeteren. Maarja, de prijs is…, maar dan heb je hoe dan ook een dijk van een camera!
Ik ben heel benieuwd of we iets van deze techniek terug gaan zien in de nieuwe generatie XT- en de XH- camera’s.
Klopt, met een iets lagere prijs wist ik het wel 😉
Ik was een van de lanceringsfotografen. Aanvankelijk vond ik het verdwijnen van de knoppen ook jammer. Maar met dit design is een duidelijke keuze voor de professional gemaakt. Daarmee vind ik het prijskaartje ook nog redelijk. Je kunt m in vier jaar afschrijven. Dan houd je bruto een bedrag van circa 250€ per maand over. Een prima bedrag mits je gewoon je omzet blijft draaien. Door de fase detectie en de frames per second en de f-log film prestaties is dit geen heel ingewikkelde opgave.
Het is een dijk van een camera, prijzig, maar ongeëvenaard …
Is deze sensor van Fujifilm? Of van Sony?