Bijzondere planeetsamenstand

Deze dagen staan Venus en Jupiter dicht bij elkaar aan de avondhemel, een prachtig gezicht. Het hoogtepunt viel op 30 juni.

Wie deze dagen kort na zonsondergang naar de westelijke hemel kijkt, ziet daar twee opvallende sterren die dicht bij elkaar staan. Het gaat hier niet om sterren, maar om de planeten Venus en Jupiter. Omdat het om twee heldere objecten gaat, is geen speciale apparatuur nodig. Standaardlens, camera op statief en, afhankelijk van hoe donker het is, een sluitertijd kiezen van enkele seconden.

De grootste uitdaging is dit soort stipjes te vangen in een interessant decor, anders blijven het maar stipjes. Een uitgestrekt waterlandschap, een solitaire boom of een markant gebouw vormen fraaie combinaties. Hier heb ik de planeten door het ‘venster’ van de Innovatoren in Venlo gefotografeerd met een 70-200 mm.

Een eindje verderop zorgde een eik voor een mooi kader. Omdat de horizon op dit punt wat rommelig was, heb ik dat hier buiten beeld gelaten.

In het veld naast de eik stond een sproeier. Dat zijn de leuke buitenkansen waar ik naar op zoek ben. Aandachtig bekijk ik eerst de bewegingen van de sproeier. Zin in een douche heb ik niet. Op een tactisch punt zet ik mijn camera neer en wacht af totdat het water precies richting de planeten spuit.

Mijn 500 mm heb ik ook bij me. In combinatie met de 1.4x converter levert dat een bereik op van 700 mm. Ineens zijn zes stipjes te zien. Alle vier de grote manen van Jupiter voegen zich bij deze toch al bijzondere samenstand. Van links naar rechts zijn te zien: Ganymedes (de grootste maan van het zonnestelsel), Io, Europa en Callisto. Om de manen op de foto te krijgen, zijn de planeten nu wel overbelicht. Omdat de aarde draait en daarmee bij een dergelijk groot bereik snel bewegingsonscherpte genereert, heb ik de iso opgevoerd tot 6400 iso. Overigs is nu nog iets leuks te zien. Venus is niet rond, maar lijkt op de maan. Omdat Venus dichterbij de zon staat, kunnen we de schijngestalten zien.

Helemaal 100% scherp worden de foto’s niet. Het is warm en daardoor trilt de lucht behoorlijk. Het effect is zichtbaar op de onscherpe foto hierboven. Ik heb de planeten bewust uit het focus gedraaid. Je ziet dat de trillende lucht vreemde dingen doet met de vormen.

Onmisbaar was ook de bijna volle maan. Deze heb ik eveneens met 700 mm gefotografeerd toen het nog voldoende licht was. Het gevlekte patroon ontstaat doordat ik door het bladerdek van een boom fotografeer. Zonder boom of onder donkerdere omstandigheden krijg je ‘alleen’ maar een maan. Nu gebeurt er nog wat extra’s in de foto.

Heb je het spektakel gemist? Geen probleem. Het hoogtepunt is dan achter de rug, ook de komende dagen is het schouwspel de moeite waard. Heerlijk na zo’n zinderend hete dag…