Het is alweer de tweede week van januari, ik moet dus niet te lang aarzelen met een terugblik op 2018. Wat een jaar was het (al)weer. Ik ga niet stil staan bij ieder detail, maar haal alleen even een paar zaken aan die mij bij zijn gebleven.
KKKoud
In een jaar waarin de zon niet meer weg wilde gaan en temperatuurrecords sneuvelde, bracht een Russische beer ons ongekende taferelen. Wat mij betreft vormde de serieuze koude misschien wel hét hoogtepunt van 2018. Wat was het ongekend mooi, vooral toen het Markermeer en het IJsselmeer transformeerden in een ongekend arctisch landschap. Helaas duurde het voor mij uiteraard veel te kort.
Een stijf bevroren Markermeer, wanneer gaan we dan nog eens meemaken?
Drooooog
Van de winter gingen we meteen door naar de zomer. De zon kwam tevoorschijn en liet zich maandenlang niet verjagen. Nog nooit brachten de zonnepanelen zoveel stroom op. We kregen zelfs geld terug op onze energierekening… Met alle zon en het uitblijven van neerslag volgde een ecologische ramp die zijn weerga niet kent. Iedere keer gaat de discussie over een paar dieren in de Oostvaardersplassen, de echte slachting vond in de zomer plaats, in het gehele land, in een groot deel van Europa. Miljoenen dieren moeten om het leven zijn gekomen, door de dorst, van de honger of simpelweg omdat hun leefomgeving opdroogde. Tijdens mijn reis naar Zweden zag ik overal koppeltjes kraanvogels, maar nooit een jong. En zo verging het nog veel meer dieren. De droogte duurt trouwens nog steeds voort, al zou je dat misschien niet zeggen. De gevolgen zullen nog jaren door dreunen in de natuur en het landschap. Nu maar hopen dat we niet weer zo’n gekke zomer krijgen.
Door het -voor mij- vreselijke weer maakte ik recordweinig foto’s. Pas toen het echt droog werd, volgenden unieke kansen. Helaas kwam ik al snel achter een andere keerzijde. Een enorme vuilnisbelt verscheen op de bodem van het Maasdal. Na enorm veel media-aandacht ruimde Rijkswaterstaat gelukkig alle troep op.
Opnames voor Hart van Nederland.
Zweden
In het jaaroverzicht mag de reis naar Midden-Zweden niet onvermeld blijven. Oké, het is een flink stuk rijden vanuit Nederland, maar dan heb je ook wat. Letterlijk oneindige natuur, met daarin onder andere beren, elanden en bevers. Het was niet alleen de natuur dat me aansprak. Nooit eerder voelde ik me tijdens een reis meer thuis dan daar. De enorme vriendelijkheid van de mensen heeft daar zeker mee te maken! Een sfeerimpressie van de reis zie je hier.
Eén van de meest bizarre plekken van onze reis, een verbrand bos, kilometers en kilometers zonder een levende boom. Treffend ook voor deze gortdroge zomer waarin Zweden opnieuw geteisterd werd door enorme bosbranden.
Fujifilm ambassadeur
Ik schuif niet onder banken of stoelen dat ik graag met mijn Fujifilm camera werk. Sinds de aanschaf heb ik nog geen seconde spijt gehad van mijn overstap van Canon naar Fujifilm. Voor mijn fotografie is de GFX50S dé perfecte camera. Wat een eer om vervolgens door Fujifilm Nederland gevraagd te worden als ambassadeur!
Dubbel D
Voor het eerst stond afgelopen jaar de reis naar Noord-Limburg op het programma met Nordic Vision. We kregen een aantal perfecte ochtenden voorgeschoteld en dus maakten de camera’s overuren. De reis staat ook voor 2019 weer online! In de herfst vertrok ik tweemaal in drie weken tijd naar Duitsland om een reis te begeleiden. Het was beide keren genieten met een hoofdletter G. Kregen we in Rügen bizarre nazomertaferelen en kraanvogels voorgeschoteld, in de Sächsische Schweiz deed de herfst eindelijk een serieuze inval. Voor het eerst in lange tijd overheersten de wolken, maar de regen bleef grotendeels uit. Rügen staat ook voor dit jaar weer op het programma en zit al vol. Hoezo een mooie start van het jaar! Dit jaar ga ik eindelijk ook werk maken van een nieuwe reis. Het zal nog wel even duren voordat die online komt, maar het is fijn om weer aan een nieuwe bestemming te kunnen werken.
Een paar stenen, een eindeloze zee, meer heb je niet nodig om op los te gaan (Rügen).
Een nieuwe computer
Op de valreep van het jaar kwam er een nieuwe computer, een klus die ik al meer dan een jaar voor me uitschoof. Een nieuwe computer is per definitie eng en kost veel tijd. Na een dag flink zwoegen draait alles weer zoals vanouds. Volgens de leverancier moet ik weer jaren vooruit kunnen. Ik ben benieuwd… Nu mijn archief wat verder bij werken, ideaal met dit grijze weer.
Natuurfotografie Magazine
Half december viel nummer 1 van 2019 van Natuurfotografie Magazine bij de abonnees in de bus. Dat betekent dat we er al 1 volle jaargang op hebben zitten. Ongelooflijk, wat vliegt de tijd. In dit korte tijd zagen we het aantal abonnees meer dan verdubbelen. Ik ben iedereen dan ook enorm dankbaar voor het enthousiasme dat we iedere keer weer mogen ervaren!
Boeken
Een jaar zonder boeken kan natuurlijk niet. In maart verscheen het ‘Praktijkboek natuurfotografie jaarrond’, een ware stoeptegel bomvol inspiratie. De ‘Flitsen, praktijkgids voor natuurfotografen’ volgde in november. Hoewel ik ditmaal niet zo veel in de pen klom, was het als eindredacteur toch een stevige klus. Over stevige klussen gesproken. Op dit moment werken we aan het meest ambitieuze boekproject ooit. Een vierluik om precies te zijn, waarvan het eerste deel nog dit jaar het levenslicht zal zien. Wat is er al ongelooflijk veel kennis verzameld, spannend hoe dat er straks na de vormgeving weer uit gaat zien. Lekker schimmig hè? Meer informatie volgt snel!
Praktijkgids natuurfotografie jaarrond & Flitsen, praktijkgids voor natuurfotografen.
Het belooft weer een boeiend en dynamisch jaar te worden. Ik heb er onverminderd veel zin in!