Als je dan toch bij Cameratools bent… Ik kon het niet laten om even de nieuwe Canon EF 11-24 f/4.0L USM op mijn camera schroeven. Vooral als landschapsfotograaf kun je nooit te weinig millimeters hebben. Met een grotere beeldhoek ben je immers in staat om meer van het totaal te laten zien. Sinds vorig jaar beschik ik over de 16-35 f/4. Nu is er de 11-24. Heb ik spijt van mijn 16-35-aankoop?
Canon EF 16-35mm f/4L IS USM @ 16 mm, f/16, 1/60 sec, ISO 160.
Canon EF 11-24mm f/4L USM @ 11 mm, f/16, 1/60 sec, ISO 160.
Hoeveel meer is vijf millimeter? De bovenste foto is gemaakt op 16 mm, de onderste op 11 mm. Vijf millimeter lijkt niet zo veel, maar voegt stiekem toch weer wat omgeving toe. Voor mensen die ‘meer’ willen, is vijf millimeter minder zeker interessant. Maar waar ligt de ideale toepassing van dit objectief? Canon geeft zelf aan dat het onder andere een ideaal objectief is voor architectuurfotografie. Dat heeft te maken met het feit dat andere objectieven van dergelijke extreme dimensies kromme lijnen creëren. De lens is immers een flinke glazen bol. Met de 11-24 is dat probleem verleden tijd. Rechte lijnen blijven recht. Maar… Wanneer je de horizon niet midden in je (denkbeeldige) beeld houdt, gaan de rechte lijnen wijken. Plaats je de horizon onder het midden, dan vallen de lijnen naar binnen, plaats je de horizon boven het midden, dan wijken de lijnen naar buiten. Hoe groter de groothoek, des te sterker wordt dat effect.
Canon EF 11-24mm f/4L USM @ 11 mm, f/16, 1/60 sec, ISO 160.
De in Photoshop gecorrigeerde versie van bovenstaande foto.
Natuurlijk, dit wijken van parallel lopende lijnen kun je gemakkelijk corrigeren in Photoshop (zie onderste foto, bovenste foto is het origineel). Daarmee verlies je echter zo’n groot deel van je foto, dat je winst met de 11 mm meteen vervlogen is. Als architectuur je ding is, kun je wat dat betreft beter de 17 mm tilt&shiftlens kopen. Daarmee corrigeer je de wijkende lijnen op voorhand.
En hoe zit het dan met de beeldkwaliteit? Het beste valt dat te illustreren door tegen het licht in te fotograferen. Bovenstaande foto is een 100% weergave van een deel van de eerdere getoonde foto. Er is chromatische abberatie te zien. Dat is softwarematig gemakkelijk te verwijderen. Zoals gezegd, de lens is een fors bol glaswerk. Dat betekent dat standaard filters (zowel schroef als schuiffilters) niet meer te gebruiken zijn, tenzij je overstapt op speciale grootformaat systemen.
Canon EF 16-35mm f/4L IS USM @ 11 mm, f/16, 1/60 sec, ISO 160, 100% crop.
Conclusie
Moet ik spijt hebben van mijn 16-35? Zeker niet. De 11-24 is een knap staaltje techniek, waar een prijskaartje aanhangt van maar liefst € 3.000,00. De 16-35 is € 2.000,00 goedkoper! Het verschil in bereik is te klein om voor mij (!) het prijsverschil te rechtvaardigen. Bovendien wil ik als natuurfotograaf de horizon zelden in het midden hebben en werk ik toch graag met mijn filters…